Uzun zamandır bugün ülkemizin orta, kuzeybatı ve hatta Ural bölgelerine göç eden kiraz eriğinin tamamen güney bölgelerinin sakinleri olarak kabul edilmektedir. Ve bu, hepimizin sevdiği özel bir erik türü olan, faydalı asitler, mineral tuzları, vitaminler, pektinler bakımından zengin bir zengin olan bu şaşırtıcı kültürün dona dayanıklı özel melezleri sayesinde mümkün oldu.
Kiraz eriği, meyveleri asla aynı anda olgunlaşmayan termofilik ve fotophilous bir bitkidir. İnanılmaz derecede üretken: Dikilen bir ağaç dikimden iki yıl sonra sahibini memnun edebilir; dona dayanıklı ve toprağa tuhaf değil.
Kalıcı güzellik
Bu taş meyve bitkisi oldukça kısa bir uyku dönemine sahiptir ve diğer meyve ağaçlarının aksine, şiddetli bahar donlarından korkmadan çok erken çiçeklenmeye başlar. Bu göstergeye uykudaki böbreklerin "yüksek uyarılma" denir. Bu işlem badem çiçeklerinden hemen sonra, genellikle Nisan başında şeftali ve kayısı ile eşzamanlı olarak gerçekleşir.
Kiraz eriği çiçekleri düşük sıcaklıklara inanılmaz derecede dayanıklıdır ve 3-8 santigrat dereceye kadar olan damlaları tolere edebilir.Bu tür "özellikle dirençli" çeşitler, örneğin "İskit Altın" kategorisine girer. Yumurtalıklar bu tür durumları çiçeklerden çok daha kötü tolere eder ve zaten eksi 2'de donar, ancak donmuş bir ağaç inanılmaz derecede hızlı bir şekilde iyileşebilir ve gelecek yıl iyi bir hasat verebilir.
Kiraz eriği, polenlerin canlılığını 30 ila 80 gün arasında koruyabilen arıların ve harika bir bal bitkisinin favorisidir. Kiraz eriği çiçekleri inanılmaz derecede kokulu ve nektar bakımından zengindir. Çalı çiçekleri, kural olarak, tek çiçeklerle, ancak, bir kerede tomurcuktan iki düşük çiçekli şemsiye ortaya çıktığında istisnalar vardır. Çok narin tonlara sahip tomurcuklar, kural olarak, yapraklardan önce ortaya çıkar, ancak çiçeklenme oval bir şekle sahip geniş yapraklar ile aynı anda meydana gelen durumlar vardır. Tomurcuklar hem dallara hem de sürgünlere serilebilir.
